top of page

Hoe werkt het darmkanker vaccin?

Heractiveren van het immuunsysteem

Het doel van immunotherapie is het heractiveren van het immuunsysteem zodat de kankercellen door het immuunsysteem van de patiënt alsnog worden aangevallen en vernietigd. Het Persomed consortium heeft gekozen om een kankervaccin te ontwikkelen op basis van dendritische cellen, de natuurlijke antigen-presenterende cellen van het immuunsysteem.

 

De ontwikkeling van het gepersonaliseerde darmkanker vaccin richt zich naast hoge medische doeltreffendheid op het breed en betaalbaar inzetten van het nieuwe vaccin.

 

Dendritische cellen met synthetische neoantigenen

Om een kankervaccin te ontwikkelen, identificeren de onderzoekers eerst kanker-specifieke peptiden of neoantigenen. Deze verschillen sterk van patiënt tot patiënt.

 

Daarnaast worden monocyten uit het bloed van de patiënt geïsoleerd, korte tijd in het laboratorium gekweekt en omgevormd tot dendritische cellen.

 

De cellen worden dan met synthetische neoantigenen samengebracht om tot een gepersonaliseerd vaccin te komen.

ILL_uitleg_globaal_V3_.jpg

Kankerdodende cellen creëren en vermenigvuldigen

Via het vaccin worden neoantigenen toegediend aan de patiënt. De dendritische cellen (groen) nemen de neoantigenen aanwezig in het vaccin op (licht groen) en presenteren ze op hun oppervlak met de hulp van 'major histocompatibility complex' (MHC) eiwitten.

 

Dit lokt een reactie uit van de T-cellen (grijs) die een receptor hebben voor deze neoantigenen.  De T-cellen zullen zich dan differentiëren tot celdodende effector 'killer' T-cellen die de kankercellen (zwart) in de darm van de patiënt aanvallen.

Stapsgewijs naar gepersonaliseerde kankervaccin

Het kankervaccin kan pas toegediend worden wanneer de patiënt reeds kanker heeft. De volgende stappen worden doorlopen om te komen tot het gepersonaliseerde vaccin voor de patiënt in kwestie:

ILL_uitleg_ontwikkelen vaccin_V3_.jpg

De DNA-sequenties van kankercellen en normale cellen van de patiënt worden vergeleken met een referentie staal. De mutaties worden dan verder onderzocht of ze resulteren in aminozuur wijzigingen in de gecodeerde eiwitten.

Met behulp van computermodellen wordt nagegaan of neoantigenen kunnen binden aan 'major histocompatibility complex' (MHC) moleculen.​

De sequentie van het kanker RNA wordt bepaald om zeker te zijn dat de DNA-mutaties ook aanwezig zijn in het boodschapper RNA in de kankercellen.

Onderzoekers zullen dan controleren of de neoantigenen op het oppervlak van de kankercellen aanwezig zijn en welke neoantigenen best worden gebruikt in het kankervaccin (validatie).

bottom of page